Το ατμόπλοιο ΑΡΚΑΔΙ ήταν ένα ιστορικό για την Ελλάδα και ιδιαίτερα τη Κρήτη Τροχήλατο Πλοίο, ελαφρύ ταχύπλοο Καταδρομικό της εποχής του, που αγοράστηκε στην Αμερική με χρήματα των Ελλήνων του Λονδίνου για την κάλυψη των αναγκών της Κρητικής Επανάστασης του 1866. Ήταν αδελφό πλοίο με τα Κρήτη Ι, Ένωσις και Πανελλήνιον. Είχε ταχύτητα 10 Κόμβων και ήταν εξοπλισμένο με 4 πυροβόλα ARMSTRONG, ενώ το πλήρωμα του αποτελούνταν από υπαξιωματικούς και ναύτες του Πολεμικού Ναυτικού. Έφτασε εγκαίρως στην Ελλάδα και αμέσως χρησιμοποιήθηκε για την μεταφορά προσφύγων, πυρομαχικών και εθελοντών για την ενίσχυση του αγώνα των επαναστατών. Πραγματοποίησε δώδεκα ταξίδια χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα και έγινε θρυλικό για τα κατορθώματα του ώστε απέκτησε το όνομα του «άτρωτου» από τους Έλληνες και από τους Τούρκους ως «Διαβολοβάπορο» και «Σεϊτάν βαπόρ», όπως σημείωνε ο Σκίννερ, ανταποκριτής τότε των Τάιμς του Λονδίνου.
Στο δέκατο τρίτο ταξίδι του Πειραιά – Κρήτη – Πειραιά με Κυβερνήτη τον Αγγελικάρα, στις 22 Μαϊου 1867 και ενώ έφευγε από την Κρήτη, συνάντησε 4 Τουρκικά πολεμικά πλοία που το καταδίωξαν μέχρι τα Αντικύθηρα όπου και το απέκλεισαν. Πριν η διαμαρτυρία της Ελληνικής Κυβέρνησης φέρει αποτέλεσμα ο Αγγελικαράς πέτυχε με κατάλληλους χειρισμούς να διασπάσει τα Τουρκικά πλοία και το ΑΡΚΑΔΙ έπλευσε στη Σύρο για επισκευές.
Μετά την αποκατάσταση των ζημιών συνέχισε τα ταξίδια του στη Κρήτη παρά τον τουρκικό αποκλεισμό.
Στις 6 Αυγούστου 1867 – το τελευταίο ταξίδι του με Κυβερνήτη τον Κουρέντη– και ενώ ξεφόρτωνε στο λιμάνι της Αγίας Ρουμέλης των Σφακίων Κρήτης εντοπίστηκε από τα Τουρκικά Πολεμικά πλοία και παρά τις προσπάθειες του αλλά και της επιμονής του να ξεφορτώσει τα μεταφερόμενα υλικά, αναγκάστηκε να μεθορμίσει στη παραλία Πρέβελη απ΄ όπου και από εκεί συνεχώς παρακολυθούμενο από τους τουρκους κατέφυγε στη Γαύδο όπου και παρέμεινε όλη την ημέρα. Το βράδυ απέπλευσε για την Αγία Ρουμέλη προκειμένου να ολοκληρώσει την εκφόρτωση των μεταφερομένων πυρομαχικών και εφοδίων όταν ενεπλάκει και πάλι με τα τουρκικά πλοία.
Tότε o Πλοίαρχος Κουρεντής αποφάσισε να δώσει μάχη. Και ενώ για αρκετό χρόνο το ΑΡΚΑΔΙ παρέμενε πράγματι άτρωτο τελικά ένα εχθρικό βλήμα έπληξε τον δεξιό τροχό μεώνοντας έτσι την ταχύτητά του με κίνδυνο να αιχμαλωτισθεί. Ο Κυβερνήτης τότε έστρεψε την πλώρη προς το τουρκικό πολεμικό «ΙΤΖΕΝΤΙΝ», για εμβολισμό διατάζοντας το πλήρωμα ετοιμότητα εισπήδησης, (κοινώς ρεσάλτο), κατεβάζοντας την Ελληνική Σημαία και κινούμενος πλέον ως ανένταχτο πλοίο. Τα δύο πλοία τότε βρέθηκαν πάρα πολύ κοντά και μετά από επιτυχή μανούβρα του τουρκικού συνέχιζαν και τα δύο εγγύτατη παράλληλη πορεία. Πλησιάζοντας ακόμη περισσότερο το ΑΡΚΑΔΙ τρεις Έλληνες ναύτες πηδώντας από την εξαρτία στο κατάστρωμα του Ιτζεντίν όρμησαν με τσεκούρια κατά των πρώτων Τούρκων που βρέθηκαν στο σημείο εισπήδησης τους οποίους και σκότωσαν. Στη νέα μανούβρα, αλλαγή πορείας του τουρκικού δεν κατάφεραν ρεσάλτο άλλοι ναύτες με συνέπεια οι τρεις πρώτοι να σκοτωθούν. Τότε ο πλοίαρχος του ΑΡΚΑΔΙ αποφάσισε την αναγκαστική Προσάραξη, (προσγειάλωση), του πλοίου και την εκφόρτωση του φορτίου του στη παρακείμενη ακτή εξαναγκάζοντας τα τουρκικά πλοία να μείνουν μακριά του μη μπορώντας έτσι να το ακολουθήσουν στα αβαθή.
Τελικά αφού ολοκληρώθηκε η εκφόρτωση του πολύτιμου για την Κρήτη φορτίου του που παρρέλαβαν Κρητικοί που παρακολουθούσαν από την ακτή τη ναυμαχία ο Πλοίαρχος διέταξε την αυτοπυρπόλιση του πλοίου. Τουρκικά αποβατικά αγήματα που πλησίασαν με βάρκες κατάφεραν κι έσβησαν τη φωτιά και μετά το ρυμούλκησαν μέχρι τον Κεράτιο και το επεδείκνυαν σαν λάφυρο μεγάλου κατορθώματος, αντίστοιχο του χαρακτηρισμού του, το «διαβολοβάπορο».
Συνολικά το ΑΡΚΑΔΙ πραγματοποίησε 26 αποστολές – μεταφορές.
Ν Α Υ Κ Ρ Α Τ Ο Υ Σ Σ Α 
Παράθεμα: Η αποφασιστική συμβολή του Ελληνικού ναυτικο