ΤΟ ΑΤΜΟΠΛΟΙΟ «DUINO» – ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΑΚΤΟΠΛΟΪΑΣ ΣΤΑ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ

ΤΟ ΑΤΜΟΠΛΟΙΟ DUINO

ΕΤΟΣ KATAΣΚΕΥΗΣ= 1923

ΜΗΚΟΣ = 68,75 m

ΠΛΑΤΟΣ = 10,50 m

ΥΨΟΣ = 7,09 m

ΜΗΧΑΝΕΣ = 2 ατμοστροβίλου 1900 hp

ΠΡΟΠΕΛΕΣ = 2

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ = 25,8 τόνων / ημέρα

ΑΝΩΤΑΤΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ = 13,5 κόμβων

ΟΛΙΚΗ ΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ = 1344 ακαθάριστο

Το «Duino» αρχικά χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στην γραμμή Τrieste – Zara – Gravosa – Βενετία.

Tον Ιούνιο του 1937 ήρθε στη γραμμή 44 Μπάρι-Δυρράχιο και στη συνέχεια εκτελεί κάποιο έκτακτο ταξίδι.
Απο τις 3 Μαρτίου 1938 καλύπτει τις γραμμές που συνδέουν Rodi – Piscopo – Stampalia, Καstelorizo -Rodi, Rodi – Caso.

Από την 1 Ιανουαρίου του 1940 μεταφέρθηκε στο Βari – Barletta – Manfredonia – Tremiti – Rodi.

Τον Σεπτέμβριο του 1940, έκτακτες αναχωρήσεις ρυθμίζονται απευθείας από τις αρχές, συνέχισε τότε τη γραμμή μέχρι τον Φεβρουάριο του 1942.

Στις 7 Φεβρουαρίου 1942 απεστάλει για μια ειδική διαδρομή και δεν επέστρεψε ποτέ.

Η ΒΥΘΙΣΗ

Η Duino με πλοίαρχο τον Mario Olivotto Mestre αναμενόταν να αφιχθεί στίς 19:00 της 8 Φεβρουαρίου 1942, στο λιμάνι του Μπάρι. Έμεινε στο Kotor του Μαυροβουνίου μέχρι την ώρα έξι το πρωί, με πλήρωμα 44 άτομα επί του σκάφους, 12 στρατιώτες των ΚΡΕΜ (Σώματος Royal Military Maritime πληρώματος) και 161 επιβάτες.

Αλλά στις δέκα το πρωί χάθηκε κάθε επαφή με το πλοίο: η Ναυτική Διοίκηση σκέφτηκε ότι ήταν μια ακόμη καθυστέρηση, δεν είναι ασυνήθιστο εκείνη την εποχή και λόγω των βλαβών που απρουσίαζε το πλοίο λόγω του ότι δεν είχε δεξαμενιστεί για επισκευές.Οι προβλέψεις που αναφέρονται για θαλασσοταραχή τεταμένη, νεφελώδης ουρανούς και φτωχών σε ορατότητα. Τα μεσάνυχτα το πλοίο ήταν ακόμα εκεί, αλλά κανείς δεν σκέφτηκε ότι μπορεί να έχουν ένα ατύχημα, η πιο πιθανή υπόθεση ήταν ότι είχε μια βλάβη και είχαν επιστρέψει στο λιμάνι αναχώρησης.
Το επόμενο πρωί στις εννέα εστάλει από τις αρχές του Μπάρι και του Tivat Kotor τηλεγραφήματα για ειδήσεις, πέρασαν 20 ώρες χωρίς να λάβουν καμία απάντηση.Το πρωί της 10 Φεβρουαρίου για περίπου τρις ημέρες μετά την εξαφάνιση ξεκίνησαν την αναζήτηση, από το Μαυροβούνιο, και Μπάρι σηκώθηκαν αεροσκάφη ακολουθώντας την διαδρομή των ατμόπλοιων της Αδριατικής, ακολούθως ειδοποιήθηκαν οι σταθμοί Vieste και Lastovο, ότι τίποτα δεν είδαν.Το πλοίο έμοιαζε να έχει εξαφανιστεί.
Ήταν σχεδόν σούρουπο, η θάλασσα σκοτεινή από τους νότιους ανέμους, όταν ο Κυβερνήτης του dell’Anna, Martini έδωσε τον κώδωνα του κινδύνου. Σχεδίες με ναυαγούς εθεάθησαν.Είχαν ξεκινήσει στις 14.30 από το λιμάνι του Μπάρι και τώρα βρίσκονται περίπου 17 μίλια από τις ακτές.Δύο σχεδίες από μια ομάδα ανδρών κουνώντας για βοήθεια. Η 21 Nau Fraga τους πήρε με ασφάλεια. Σπόροι προς σπορά είχαν παγώσει από το παγωμένο νερό το χειμώνα, ρούχα drenched, 72 ώρες δεν είχαν αγγίξει νερό ή τροφή. Μερικοί από τους επιζώντες ζήτησαν να συνεχιστεί η έρευνα, πρέπει να έχει τουλάχιστον δύο άλλες σχεδίες, είχαν δει να τους αφήνουν μετά το  ναυάγιο.Τώρα, όμως, ήταν σκοτάδι, ο κυβερνήτης αποφάσισε να επιστρέψει στο λιμάνι του Μπάρι.
Την αυγή, στις 12 Φεβρουαρίου, το αντιτορπιλικό RD22, δύο περιπολικά σκάφη και ένα αεροπλάνο έπλευσε στην περιοχή της ανακάλυψης.
Αυτή τη φορά ήταν η RD22 είδε τις άλλες δύο σχεδίες. Στο πλοίο επέβαιναν 23 επιζώντες και ένα πτώμα, το οποίο είχε 100 ώρες στο έλεος της θάλασσας.

Το τελευταίο ίχνος του Duino βρέθηκε στις 22 Φεβρουαρίου στις ακτές του Οτράντο στην παραλία του ναυαγίου ενός πλοίου και δύο πτώματα στα οποία ένα από τον μηχανικό πλοίου Ranieri.