ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΝΗΣΙΑ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΩΝ ΑΝΕΜΟΤΡΑΤΩΝ

Κάθε τόσο «σηκώνεται» το υποβρύχιο καλώδιο και μένουν χωρίς ρεύμα

Το εύρημα είναι συνηθισμένο, αλλά παραμένει πρωτοφανές. Στις αρχές του μήνα το πλωτό σκάφος για λογαριασμό της ΔΕΗ εμφανίστηκε και πάλι στα νότια της Νάξου.

Σε βάθος 70 μέτρων, οι δύτες εντόπισαν (για πολλοστή φορά) τα δίχτυα από ανεμότρατα που είχαν «σηκώσει» το υποβρύχιο καλώδιο με το οποίο ηλεκτροδοτούνται τρία νησάκια της άγονης γραμμής, η Ηρακλειά, η Σχοινούσα και το Κουφονήσι.

Η δύναμη της τράτας είναι τέτοια, που όχι μόνο «ξέσυρε» το καλώδιο (ποντισμένο με θηριώδη βαρίδια) αλλά και περίπου το τσάκισε σε πολλά σημεία, με αποτέλεσμα οι δύτες να χρειαστούν ώρες στο βυθό για να το επαναφέρουν.

Παλαιότερα αυτό συνέβαινε κάθε χρόνο. Φέτος, όλα δείχνουν πως οι «ανεμοτρατάδες» πάνε για νέο ρεκόρ. Και γιατί όχι; Ανενόχλητοι δρουν στην περιοχή, αφού το Λιμενικό κλείνει τα μάτια. Αν τα είχε ανοιχτά, κάποιος θα είχε συλληφθεί.

Βλέπετε, εδώ και δύο χρόνια οι τράτες είναι υποχρεωμένες να έχουν εφοδιαστεί με ειδικό πομπό, ο οποίος δίνει ανά πάσα στιγμή το στίγμα κάθε σκάφους. Ακόμη κι όταν ο πομπός είναι κλειστός και πάλι αποδεικνύεται η ευθύνη της τράτας ή του καπετάνιου της.

Στη ΔΕΗ, αυτή η καταστροφή στοιχίζει από 50.000 έως 150.000 ευρώ ανάλογα με τις μέρες εργασίας των δυτών και το μέγεθος της καταστροφής. Στα μικρά νησάκια, το κόστος είναι πολύ μεγαλύτερο.

Ο θρυλικός «Σκοπελίτης»

Πέρυσι, στις 12 Αυγούστου τα νησιά έχασαν το φως τους. Οι παραθεριστές την πρώτη νύχτα το διασκέδασαν, αλλά σύντομα κατάλαβαν πως τα πράγματα είναι λιγότερο ρομαντικά. Τα κλιματιστικά δεν λειτουργούσαν, το ίδιο και οι αντλίες, ενώ τα ψυγεία παραδόθηκαν στους 35 βαθμούς Κελσίου. Οι καταστηματάρχες των νησιών έβλεπαν πως για μία ακόμη φορά θα έπρεπε να πετάξουν ευπαθή τρόφιμα και θα έπρεπε να περιμένουν 30 ώρες για να τα αντικαταστήσουν με τη βοήθεια του θρυλικού «Σκοπελίτη» που εξυπηρετεί τα νησάκια.

Τηλεοράσεις και άλλες συσκευές καθημερινής χρήσης με την απότομη διακοπή στο ρεύμα και την επανηλεκτροδότηση με εφεδρικό χαμηλότερης τάσης, πολύ συχνά βγαίνουν εκτός χρήσης.

Σ’ αυτά τα νησάκια ο αρχαιολόγος του μέλλοντος θα έβγαζε πολύ λανθασμένα συμπεράσματα, ανακαλύπτοντας μια χωματερή από ηλεκτρικές συσκευές.

Οι άνθρωποι της ΔΕΗ ανταποκρίνονται τάχιστα κάθε φορά που εντοπίζεται το πρόβλημα. Και τα τοπικά συνεργεία έχουν πολλές φορές εργαστεί εξαντλητικά για να αποκαταστήσουν τις ζημιές. Αλλά, όσο τα πράγματα παραμένουν ως έχουν, ακόμη κι αυτοί θα εξαναγκαστούν στη μοιρολατρία του «εδώ είναι Ελλάδα, τίποτα δεν αλλάζει».

Γιατί άραγε ο επαγγελματίας της άγονης γραμμής, που περιμένει τον Αύγουστο για να περιορίσει το κόστος των άλλων μηνών, να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του;

Η απάντηση στη θεωρία είναι απλή: διότι η ατομική ευθύνη του καθενός δεν εξαρτάται από την αντίστοιχη αίσθηση του άλλου. Αλλά δύο φορές μέσα σε ένα χρόνο είναι πολλές. Και έτσι, η συγκεκριμένη απάντηση στην πράξη γίνεται πολύ πιο δύσκολη.

Μικρά περιθώρια δράσης

Το καλώδιο της ΔΕΗ ξεκινάει από το νοτιότερο ακρωτήριο της Νάξου, συνεχίζει στην Ηρακλειά, στο πανέμορφο Λιβάδι, από εκεί βορειότερα προς τη Σχοινούσα και από το βόρειο τμήμα της Σχοινούσας φθάνει στο Κουφονήσι κι από εκεί στη Νάξο, στον Βόλακα. Αρκετές φορές ζημιές γίνονται και από τους «κοτεράδες», οι οποίοι παρά τη σχετική σήμανση ρίχνουν άγκυρα σε σημεία όπου βρίσκεται το καλώδιο.

Αλλά αυτές οι ζημιές είναι συνήθως μικρότερης έκτασης (λόγω του μικρότερου βάθους). Στη συγκεκριμένη περίπτωση, σαφώς τα περιθώρια δράσης του Λιμενικού είναι μικρά. Πολύ δύσκολα μπορούν να εντοπιστούν οι υπεύθυνοι ανάμεσα στα δεκάδες σκάφη που προσορμίζονται στα μικρά νησάκια. Αλλά στο θέμα της τράτας δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Κι επειδή αυτό το γνωρίζουν οι ντόπιοι, πολύ εύκολα, φήμες και εικασίες μεταφέρονται από το ένα νησί στο άλλο. Αλλες φήμες μιλούν για «αλισβερίσι» με φρέσκα ψάρια ή με το αντίτιμο, άλλες μιλούν για «Ζωνιανά» και άλλες για «τοπική μαφία».

Η απλούστερη εξήγηση ότι «απλώς το Λιμενικό δεν ασχολείται» τους φαίνεται και η πιο απίθανη. Αλλά γι’ αυτό η ευθύνη είναι αποκλειστικά του Λιμενικού…